Dünya kamuoyunu, bütün ülkelerden milyonların protestosunu, ‚Irak’a karşı savaşa hayır’ haykırışlarını dikkate almayan Amerikan emperyalizmi, Irak’a karşı başlattığı savaşında daha şimdiden yenildi. Kaç günde Bağdat’a varacaklarının, ülkenin nasıl paylaşılacağının hesabını yapan emperyalist saldırganlar, evdeki hesabın çarşıdakine uymadığını kısa zamanda anladılar. Bu nedenden dolayı Bush, „uzun sürecek savaşın henüz başındayız“ demek zorunda kaldı. Irak toprakları ve Mezopotamya, saldırganlara mezar olmaya başladı. Afganistan savaşıyla ilgili olarak da aynı anlayışı dile getirmişlerdi. Ama kısa zamanda „uluslararası teröre karşı savaş“larının uzun süreceğini anladılar.
Amerikan emperyalizmi, „uluslararası teröre karşı savaş“ bahanesiyle bütün yerküreyi askeri kontrolü altına almaya çalışıyor. Onun bu adımı, bu emperyalist gücün yükselişinin son aşamasına geldiğini ve tarihsel olarak gerileme sürecine girdiğini gösteren önemli bir göstergedir. Bu, son çırpınışıdır. Amerikan emperyalizmi, bütün dünyayı askeri olarak işgal ederek, dünya hâkimiyetini kurmaya çalışmaktadır. Afganistan ve bugün de Irak, bu doğrultuda atılan adımlardır. Amerikan emperyalizmi, dünyanın en büyük petrol rezervlerine sahip Ortadoğu’yu kendi çıkarlarına göre yeniden şekillendirdikten sonra sıra başka ülkelere gelecektir. Büyük bir ihtimalle sırada İran var. Bu ülkeye saldırmak için de bir neden bulunacaktır. Zaten bu ülke ABD’nin „haydut devletler“ diye tanımladığı devletlerden birisidir.
Eylül 2000’de açıklanan „Ulusal Güvenlik Stratejisi“nde şu anlayışa yer veriliyor: ABD, „karşılaştırılamayacak askeri gücünden ve büyük ekonomik ve siyasi nüfuzundan dolayı kıvanç duymaktadır…Özgürlüğün kazanımlarını bütün yerküreye yaymak için ABD, bu fırsatı kullanacaktır. Demokrasi, gelişme, serbest pazar ve serbest ticaret umudunu dünyanın her köşesine götürmek için aktif olarak çalışacağız“. Amerikan emperyalizmi, bu amacına ulaşmak için önleyici savaş sürdüreceğini ve konvansiyonel silahların savaşın amacı için yetersiz kaldığında da atom silahları kullanacağını açıkladı.
Amerikan emperyalizminin dünya hâkimiyeti stratejisi, Bush hükümetinin bir kararı değildir. Amerikan tekelci sermayesinin küresel hâkimiyeti, Amerika emperyalizminin küresel hâkimiyetini gerekli kılmaktadır. Bush, bugün bu stratejiyi uygulamakla yükümlüdür.
Dünya hâkimiyeti hayalinde olan her emperyal güç, bu amaca ulaşmak için attığı her adımda haklı olduğunu iddia eder. Tarih bu gelişmenin böyle olduğunu göstermektedir.
Haklılığın, adil olmanın görece olduğunu Aristotales de biliyordu. „Adillik, zarar ile kazanç arasında düzenleyici araç olmaktan başka bir şey değildir“. Günümüze uygularsak. Burjuva düzende adalet, yasalara ve burjuva eşitlik anlayışına saygıdır. Haksızlık ise yasalara ve burjuva eşitsizliğe saygı duymamaktır. Nihayetinde, burjuva düzende kimin haklı veya haksız olduğuna karar veren de burjuva hukuktur. Öyleyse adil olan, mahkemedir, gerisi hikaye!
Demek ki haklılık sorunu, sürekli, bir hukuk sorunudur. Haklılık, son kertede toplumsal zor sorunudur (siyasi değil). Bu durumda katışıksız adalet, katışıksız zor demektir. Aksi taktirde adalet, isteyenin istediği gibi yorumladığı, içi boşaltılmış bir kavramdır. Bu durumda adalet, burjuva düzende sübjektif bir zordur. İsteye istediği gibi kullanır. Aynen Bush’un „terörizme karşı savaş“ında Irak halkına karşı kullandığı gibi.
Burjuva toplumda talep edilen adalet, arzu edilen yasallıktır. Son kertede bu, safi burjuva ahlaktır.
Herkes adaletten bahsediyor. Güya solcular, küreselleşmenin bileşenleri, daha doğrusu „antiküresel hareket“in bileşenleri, liberaller, reformistler, pasifistler, sayısız gruplar, „adil ticaret“ talep ediyorlar. Öyle ki bazı aklı evveller de „adil bölüşüm”den bahsediyorlar. Faşisti de, sosyal demokratı da adaletten bahsediyor. Dünya komiseri ve jandarması Bush da adaletten bahsediyor. Ama Bush, 11 Eylülden sonra dünyanın en büyük „özgürlük ve demokrasi savaşçısı“, sadece adalet istemiyor, „Infinite justice“ –sınırsız adalet- diyerek bütün dünyada „kötü“ye karşı haçlı seferine çıkıyor. Ne var ki bütün dünya, bu komiserin sınırsız adaletinin, dünya hâkimiyeti ve petrol için savaştan öteye geçmediğini görmekte gecikmedi. Bush, burjuva adaletin, hâkim olmak için hâkim bir değer olduğunu güncel olarak silahları konuşturarak dile getiren bir zavallıdır.
Bush, Amerikan emperyalizminin çıkarlarını bütün dünyada hâkim kılmak için adaleti, savaşla karıştırmıyor. O, burjuva adaletin savaş, istila, katliam olduğunu biliyor ve bu nedenle „savaşa bir şans tanıyın“ diyor. Ama dünya halkları ona bu şansı tanımadılar.
“Infinite justice“ için kılıcını bileyerek haçlı seferine çıkan Bush, dua etmekten de gerdi kalmıyor. Duanın başladığı yerde ise düşünmek sona erer. Düşünen insan dua etmez, dua eden insan da düşünemez. Dua etmek için inanç lazım. Neye inanıldığı pek önemli değil. Bu, tanrı olabileceği gibi para da, Irak petrolü de olabilir.
Hollywood yapımı filmlerde olduğu gibi, „iyi“yi temsil eden Bush, „kötü“yü temsil eden dünya halklarına karşı savaşıyor. Bugün yaşanan, Irak halkının katliamı anlamına, bu ülkenin işgali anlamına gelen emperyalist savaş, burjuva adaletin gerçekleştirilmesi değildir, (bu, olsa olsa burjuva hukuk anlayışının sonudur) barbarlığın ta kendisidir.
„Infinite justice“, inanmak istemeyen ölmek zorundadır diyor. İnanılmaz gibi ama tam da bu noktada Bush ve güya ezeli düşmanları, örneğin Taliban, aynı düşüncedeler. İnanmayanlara yaşama şansı yok! Ve komişenel Bush, inanmayanlara karşı mücadelede bütün dünyaya, taraf olun çağrısı yapıyor.
Sadece Bush mu? Amerika emperyalizminin Huntington ve Fukuyama gibi ideologlarının imzasını taşıyan o kötü ünlü mektupta („Niçin Savaşıyoruz, Amerika’dan Mektup“, 2002), Amerikan emperyalizminin niçin savaştığı şöyle açıklanıyor: „Kolayca ‚Amerikan değeri’ olarak tanımladığımızın en iyisi sadece Amerika’ya ait değildir. Aksine insanlığın ortak mirasıdır ve böylece, barış ve adalet üzerine inşa edilmiş dünya toplumu için umudun olası temelidir. İnsafsız küresel bir kötülüğe son vererek bu savaşın (Afganistan’a karşı savaş kastediliyor, çn.), adalet üzerine kurulmuş dünya toplumu olasılığını güçlendireceğini umuyoruz“.
Demek ki sömürüyü reddetmek, özgürlük talep etmek, Amerikan hegemonyasına boyun eğmemek, „insafsız küresel kötü“ olmak için yeterli bir nedendir ve bu nedeni ortadan kaldırmak için de „sınırsız adalet“ için savaşmak gerekir.
Amerika’nın „„Infinite justice“ için savaşı hiç de yeni değildir.
İşte, II. Dünya Savaşına kadarki „Infinite justice“ –sınırsız adalet- listesi:
(Amerikan kapitalizmi bütün tarihi boyunca savaşarak gelişmiş ve ülkenin sınırlarını genişletmiştir. Onun bu ve dünya hegemonyası amacıyla deniz aşırı yerlerde girdiği, taraf olduğu silahlı çatışmaların ve gövde gösterilerinin listesi oldukça kabarıktır).
1-1759-1800: Fransa’ya karşı ilan edilmemiş deniz savaşı.
2-1801-1805: Trablusgarp, ilk korsan savaşı.
3-1806: Meksika’ya (İspanyol sömürgesi) karşı savaş.
4-1806-1810: Meksika Körfezi. İspanya ve Fransa’ya karşı deniz savaşı.
5-1810: Batı Florida’nın (İspanyol sömürgesi), savaşsız işgali ve ilhakı.
6-1812: Amelia adası ve Doğu Florida’nın bir kısmının işgali.
7-1812-1815: Büyük Britanya’ya karşı savaş.
8-1813: Batı Florida’nın (İspanyol sömürgesi) savaşsız işgali ve ilhakı.
9-1813-1814: Marquesa adalarına çıkış.
10-1814: İspanyol Floridası. Bölgenin İngilizlerden alınması.
11-1815: Cezayir. İkinci korsan savaşı.
12-1815: Tarblusgarp. Gözdağı.
13-1816-1818: İspanyol Floridası, Seminol Kızılderililerine karşı ilk savaş.
14-1818: Oregon. Ontorio savaş gemisine el konulması ve Columbia nehri bölgesinin ilhakı.
15-1820-1826: Afrika. Deniz gücünün köle tüccarlarına saldırısı.
16-1822: Küba. Korsanlara karşı saldırı.
17-1823: Küba. Adaya çıkış ve korsanlara saldırı.
18-1823: Küba. Adaya çıkış ve korsanlara saldırı.
19-1825: Küba. Adaya çıkış ve korsanlara saldırı.
20-1827: Yunanistan: Bazı adalarda korsanların takibi.
21-1831-1832: Falkland adaları. Amerikan çıkarlarının korunması için adalara çıkış.
22-1832: Sumatra. Amerikan gemilerini talan ettikleri için Quallah Battoo şehrinde yerlilerin
cezalandırılması.
23-1833: Arjantin. Ayaklanma döneminde Amerikan çıkarlarının korunması için Buenos
Aires’e komando birliklerinin çıkartılması.
24-1835-1836: Devrimci ayaklanma döneminde Lima ve Callao şehirlerinde Amerikan
çıkarlarını korumak için müdahale.
25-1836: Meksika. Teksas’ta bir bölgenin işgali.
26-1838-1839: Sumatra. Quallah Battoo ve Muckie şehirlerinde yerlilerin, Amerikan
gemilerini talan ettiler diye cezalandırılması.
27-1840: Fidşi-Adaları. Amerikan keşif ve ölçme komandosuna saldırıldı diye yerlilerin
cezalandırılması.
28-1841: Drummond Adası. Yerliler bir denizciyi öldürdü diye intikam.
29-1841: Samoa. Yerliler bir denizciyi öldürdü diye intikam.
30-1843: Afrika. Korsanları korkutmak, köle ticaretini “engellemek” ve Amerikan
denizcilerini ve gemilerini korumak için dört Amerikan savaş gemisinin Fildişi
kıyılarında gövde gösterisi.
31-1846-1848: Meksika. Meksika Savaşı, bazı bölgelerin işgali.
32-1852-1853: Arjantin. Devrim sonrasında Amerikan çıkarlarını korumak için Amerikan
deniz gücü askerlerinin Buenos Aires’e çıkması.
33-1853: Nikaragua. Siyasi altüst oluş döneminde Amerikan çıkarlarını korumak için askeri
tedbir.
34-1854: Çin. Çin’deki iç çatışmalar döneminde Amerikan çıkarlarını korumak için askeri
tedbir.
35-1856: Çin. Aynı neden ve amaçlı askeri tedbir.
36-Fidşi-Adaları. Amerikan vatandaşları talan edildi diye tazminat almak için müdahale.
37-1855: Uruguay. Devrimci altüst oluş döneminde Amerikan çıkarlarını korumak için
Amerikan ve Avrupalı deniz birliklerinin ülkeye çıkışı.
38-1856: Panama-Yeni Grenada Cumhuriyetinde Ayaklanma döneminde Amerikan
çıkarlarını korumak için müdahale.
39-1856: Çin. Amerikan çıkarlarını korumak için müdahale.
40-1858: Uruguay. Devrimci altüst oluş döneminde Amerikan çıkarlarını korumak için
ülkeye çıkış.
41-1858: Fidşi-Adaları. İki Amerikan vatandaşı öldürüldü diye yerlilere işkence yapılması.
42-1858-1859: Osmanlı Devleti. Yafa’da Amerikalıların öldürülmesinden dolayı Osmanlı
devletinin tehdit için Akdeniz (bugünkü İsrail-Lübnan ve Suriye) kıyılarında Amerikan
donanmasının gövde gösterisi.
43-1859: Çin. Amerikan çıkarlarını korumak için tedbir.
44-1860: Angola ve Portekiz Batı Afrikası. Amerikan çıkarlarını korumak için tedbir.
45-1860: Kolombiya. Devrimci altüst oluş döneminde Amerikan çıkarlarını korumak için
müdahale.
46-1863-1864: Çeşitli nedenlerden dolayı Japonya’ya üç kez gözdağı.
47-1865: Panama. Devrimci altüst oluş döneminde Amerikan vatandaşlarının çıkarını
korumak için müdahale.
48-1866: Meksika. Amerikan vatandaşlarını korumak için cezalandırma saldırısı.
49-1866: Çin. Amerikan konsolosluğuna (Newchwang) yapılan saldırıdan dolayı
cezalandırma hareketi.
50-1868: Japonya. İç çatışmalar nedeniyle Amerikan çıkarlarını korumak için tedbir.
51-1868: Uruguay. Ayaklanmadan dolayı Amerikan ve başka yabancı ülke çıkarlarını
korumak için müdahale.
52-1871: Kore. Cezalandırma hareketi.
53-1873: Kolombiya: Amerikan çıkarlarını koruma hareketi.
54-1873: Meksika: Çeşitli bahanelerle sınırı geçerek Meksika’ya saldırı.
55-1874: Havai. Amerikan vatandaşlarını korumak için hareket.
56-1882: Mısır. Amerikan çıkarlarını korumak için hareket.
57-1888: Kore. Amerikan vatandaşlarını korumak için hareket.
58-1888-1889: Samoa. Amerikan vatandaşlarını ve konsolosluğunu korumak için hareket.
59-1889: Havai. Amerikan çıkarlarını korumak için hareket.
60-1890: Arjantin. Amerikan çıkarlarını korumak için hareket.
61-1891: Haiti. Amerikan çıkarlarını korumak için hareket.
62-1891: Şile. Amerikan konsolosluğunu korumak için hareket.
63-1894: Brezilya. Amerikan çıkarlarını korumak için Amerikan deniz gücünün gövde
gösterisi.
64-1894-1896: Kore. Amerikan çıkarlarının korunması hareketi.
65-1894-1895: Çin. İki kez koruma amaçlı müdahale.
66-1896-1898: Nikaragua. İki kez Amerikan çıkarlarının korunması için müdahale.
67-1898: İspanya. İspanya-Amerika savaşı.
68-1899: Nikaragua. Amerikan çıkarlarını korumak için müdahale.
69-1899: Samoa. Amerikan çıkarlarını korumak için müdahale.
70-1899-1901: Filipinler. Amerikan çıkarlarını korumak için müdahale ve Filipin Kurtuluş
mücadelesinin yenilgiye uğratılması sonucu adaların işgali.
71-1900: Çin. Amerikan çıkarlarının korunması için müdahale (20).
1900-1917 arasında Amerikan yayılmacılığını liste olarak verelim:
72-Nisan 1900-Eylül 1901 arasında, Çin’de önde gelen kapitalist devletlerin askeri
müdahalesine katılım.
73-2-18 Kasım 1903’te ABD, Panama’yı Kolombiya’dan ayırır ve kanal bölgesini kontrolüne
alır.
74-15 Aralık 1907-22 Şubat 1909 arasında ABD, dünyaya gözdağı vermek için deniz
gücünün küresel gösterisini gerçekleştirir.
75-1901’de Kolombiya’da,
76-1903’te Honduras ve Dominik Cumhuriyeti’nde,
77-1904-1905’te Kore’de,
78-1904’te Fas’ta,
79-1906-1909’da Küba’da,
80-1907’de Honduras’ta,
81-1910’da Nikaragua’da,
82-1911’de Çin’de,
83-20 Ocak-23 Mart 1911 arasında Honduras’a askeri müdahale.
84--21 Nisan-23 Kasım 1914 arasında Amerikan orduları Veracuz’u (Meksika) işgal eder.
85-1912’de Honduras’ta,
86-1912’de Panama’da,
87-1912’de Küba’da,
88-1912’de Çin’de,
89-1912’de Osmanlı devletinde,
90-1912-1915’te Nikaragua’da,
91-1913’te Meksika’da,
92-1914’te Haiti’de
93-1914’te Dominik Cumhuriyeti’nde askeri müdahale.
94-21 Nisan-23 Kasım 1914 arasında Amerikan orduları Veracuz’u (Meksika) işgal eder.
95-14 Mart 1916-7 Şubat 1917 arasında ABD silahlı güçleri, Meksika’da sefere çıkarlar
(“Pershing Seferi”).
96-5 Mayıs 1916-16 Eylül 1924 döneminde ABD, Dominik Cumhuriyeti’ni işgal eder.
97--6 Nisan 1917-17 Kasım 1918 arasında ABD, I. Dünya Savaşı’na katılır.
97-28 Temmuz 1915-21 Ağustos 1934 arasında Haiti’nin Amerikan ordusu tarafından askeri
işgal edilir.
98-9 Haziran 1918-1 Nisan 1920 arasında ABD, Sovyet Rusya’ya karşı müdahaleye ve iç
savaşa aktif olarak katıldır.
99-25 Şubat 1917-Şubat 1922 arasında ABD, Küba’ya “şeker müdahalesi” gerçekleştirir.
100-1918-1919: Meksika’ya,
101-1918-1920: Panama’ya,
102-1919: Honduras’a,
103-1920: Çin’e,
104-1920: Guatemala’ya,
105-1921: Panama-Kostarika’ya,
106-1922: Türkiye’ye,
107-28 Şubat 1924-21 Nisan 1925 arasında ABD, Honduras’a askeri müdahale.
108-7 Mayıs 1926-3 Ocak 1933 arasında ABD, Nikaragua’yı askeri işgal eder.
110-24 Mart 1927’de Çin’e askeri müdahale.
111-Ocak-Şubat 1932’de El Salvador’da devrimci güçleri, müdahale ile tehdit eder.
112-Eylül 1933-Ocak 1934’te Küba’yı deniz ablukasına alır.
113-Ekim 1935-Mart 1937’de Puerto Rico’da kurtuluş hareketini kanla bastırır.
114-1924’te Çin’e
115-1925’te Çin’e
116-1926’da Çin’e
117-1940’daNeufunland, Bermuda, St. Lucia, Bahamas, Jamaika, Antigua, Trinidad ve
Britanya Guyana’ya
118-1941’de Grönland’a
119-1941’deHollanda-Guyana’ya
120-1941’de İzlanda’ya müdahale.
