Kuzey Kore’nin 25 seneden bu yana geliştirdiği füze programı dünya çapında en gelişmiş füze programı olarak kabul edilmektir. Program Çin teknolojisine dayanmakta, ama bugün açısından üretim Kuzey Kore’ye aittir.
Amerikan emperyalizminin bütün baskılarına rağmen Kuzey Kore, bu programının ürünleri olan füzeleri denemek için fırlattı. Denemelerde en az 6 füze fırlatıldı. Bu füzelerden uzun menzilli Taepodong-2 füzesi, kalkıştan 42 saniye sonra düştü. Rus yapımı Scud’ların geliştirilmiş versiyonları olan diğer füzeler ise Japon Denizi’ne düştüğüler.
Uzun menzilli Taepodong-2 füzesi, 6000 kilometreye ulaşabilen menziliyle, ABD’nin Alaska bölgesine ve Havai’ye kadar uzanan geniş bir alanını menzili içine alıyor.
Füze denemelerinden hemen sonra BM Güvenlik Konseyi, Japonya’nın talebi üzerine olağanüstü toplandı. ABD, İngiltere ve Japonya’nın yaptırım talebi, Japonya’nın Kuzey Kore’ye karşı “koordineli bir tepkinin geliştirilmesi” talebi, Rusya ve Çin tarafından reddedildi ve böylece BM Güvenlik Konseyi acil toplantısından sonuç alınamadı.
Bütün baskılar ve tehditler karşısında Kuzey Kore, geri adım atmaya niyetli olmadığını sergilemektedir. Kuzey Kore hükümeti yaptığı açıklamada, gerçekleştirilen bu füze denemelerini "Ulusal bağımsızlık meselemizdir. Başka ülkelerin karışmaya hakkı yok" diye savundu.
Buna karşın sözcüsü Tony Snow vasıtasıyla Amerikan emperyalizmi, bu denemelerin “Kuzey Kore’nin diğer ülkeleri taciz etme niyetini gösterdiğini” iddia ederek, “kendilerini ve müttefiklerini korumak için gereken adımları atacaklarını” dile getirmiştir.
Kuzey Kore’nin füze denemeleriyle ilgili açıklaması karşısında Amerikan emperyalizminin gösterdiği tepkide bu ülke için sorunun “kitle imha silahlarına” ve “diktatörlere” karşı mücadele olmadığı açıktır. Amerikan emperyalizmi açısından sorun, dünya hakimiyetini gerçekleştirmek için stratejik önemi olan bölgelerde askeri hakimiyetini teminat altına almaktır. Irak ve İran’ın aksine Kuzey Kore’de (ve de Afganistan’da) petrol ve doğalgaz yok. Kuzey Kore, daha şimdiden Amerikan emperyalizmi açısından potansiyel rakip olmaktan çıkarak fiilen rakip konumuna gelmeye başlayan Çin’in komşusudur ve aynı zamanda Amerikan emperyalizmi için oldukça önemli olan Güney Kore ve Japonya’nın da komşusudur.
Amerikan emperyalizmi Kuzey Kore’nin füze denemelerini bölgedeki hakimiyetini sürdürmek için aynı zamanda Güney Kore ve Japonya üzerinde baskı aracı olarak kullanmakta ve “ben olmazsam Kuzey Kore ülkenizi füzelerle vurur” diyerek bu ülkeleri kendi çizgisinde tutmaya çalışmaktadır.
Çin’in baskısıyla Kuzey Kore Ağustos 2003’te altılı görüşmeleri kabul etmişti. Japonya, Güney Kore, Rusya, Çin, ABD ve Kuzey Kore’nin katıldığı bu toplantılarda sonuç alınamamıştı. Çünkü Kuzey Kore Amerikan emperyalizminin üçüncü görüşmedeki (Haziran 2004) dayatmalarına boyun eğmeyeceğini açıklamış ve aynı yılın Eylül ayında gerçekleştirilmesi gereken dördüncü görüşmeye katılmayacağını açıklamıştır. Amerikan emperyalizmi, aynen bugün İran’dan talep ettiği gibi o zaman da Kuzey Kore’den mevcut atom programını dondurmasını ve sonra da durdurmasını talep etmekteydi.
Füze denemeleriyle Kuzey Kore, Amerikan emperyalizminin aynı sorunu öne sürerek İran üzerinde uyguladığı baskılara kendisinin boyun eğmeyeceğini ve gerekirse bu füzeleri kullanarak ulusal bağımsızlığını savunacağını bütün dünyaya ilan etmiştir. Füze denemelerinin bugüne denk getirilmesinin başka bir anlamı olamaz. Aynı zamanda denemeler içinde uzun menzilli füzenin de olması, coğrafi konumundan dolayı bugüne kadar savaşlarda zarar görmeyen ABD’nin de füzelerle vurulabileceği, bunu Kuzey Kore’nin de yapabileceği Amerikan emperyalizmine verilen açık bir mesajdır.
Başta ABD olmak üzere nükleer silaha, uzun menzilli füzelere sahip olan ülkeler bu tekellerinin kırılmasından yana değiller. Kendileri için hak olanın başka ülkeler için hak olamayacağını açıktan savunmaktalar. Örneğin başka ülkeleri atom silahı kullanmayla tehdit eden Fransa’nın Kuzey Kore tarafından aynı silahla tehdit edilmeye tahammülü yoktur.
Şüphesiz ki komünistler açısından savunulması gereken genel olarak silahsızlanmadır, nükleer silahların yok edilmesidir. Kuzey Kore’den atom programını dondurmasını ve sonra da durdurmasını talep eden ülkeler, başta da Amerikan emperyalizmi, önce kendisi bu türden faaliyetini dondurmalı ve durdurmalıdır. Bu yapılmadığı ve aksine daha yıkıcı ve yok edici nükleer silah programlarının geliştirildiği koşullarda Kuzey Kore’nin kendini savunmada özgür olmasının anlaşılmayan bir yanının olmaması gerekir. Füze denemesinden ve bu tür silahları geliştirmesinden dolayı Kuzey Kore’nin yanında olamayız, ama ulusal bağımsızlığını korumak, Amerikan emperyalizminin tehditlerine karşı koymak için baş vuracağı araçlar kendi bileceği bir iştir.
